Geschreven door We besteden steeds meer van onze tijd online. Foto’s kunnen we delen en bekijken op onder andere Google, Flickr, SmugMug, Instagram, Vero en Pixieset. Video’s kunnen we delen via SmugMug, Vimeo of Youtube, Instagram, Twitter, TikTok en Facebook. Podcasts kunnen we beluisteren via Spotify en iTunes, maar ook via een groeiend aantal commerciële platformen.
We delen onze meningen dagelijks via Twitter, Facebook, LinkedIn, Instagram en nu ook via Mastodon. Je kunt er natuurlijk trots op zijn dat je op al die platformen te vinden bent, maar wat brengt het je nou echt? En misschien nog wel belangrijker: hoeveel tijd wil je er in steken als je overal aanwezig bent?
In het verleden was ik inderdaad op een flink aantal van de bovenstaande platformen te vinden. Allemaal met mijn eigen account; mijn volledige naam. Lekker gemakkelijk en voor iedereen duidelijk om te vinden. Dat betekende wel dat ik op elk platform de vakken moest vullen, net als in de supermarkt. Zonder ‘voorraad’ immers geen conversatie.
Ik ben inmiddels weer terug bij het begin toen ik nog niet zolang op het Internet was aangesloten; een eigen website en een selectie uit al die online social media platforms die de laatste dagen erbij zijn gekomen. Deze website heeft een flinke update gekregen. Ooit begon ik met de eerste versies van WordPress. Dit content management systeem (CMS) is na jaren van ontwikkeling een van de meest populaire manieren voor mensen om een website te bouwen. Mijn website bevat een portfolio van mijn foto’s, video’s, verhalen en blog posts over verschillende onderwerpen die mij interesseren.
Deze website is mijn spil in mijn online wiel. Maar, het aantal spaken in het online wiel is sterk afgenomen. Ik heb in de afgelopen maanden afscheid genomen van de volgende online platformen: Flickr, Smugmug, Instagram, Vero, Pixieset, TikTok, Vimeo, Facebook en Whatsapp. Zonder een moment van FOMO (Fear Of Missing Out). Net als bij een televisieprogramma waar je niet naar wilt kijken: knop indrukken om het toestel uit te zetten. Rust.
We hebben maar een leven en we kunnen maar zoveel van onze tijd besteden aan belangrijke zaken. Wat ook meetelt in deze tijden zijn de steeds hoger wordende kosten voor een aantal van deze diensten. Voor sommige moet je een bedrag betalen om je materiaal online te kunnen delen. Dat is logisch want de dienst zelf kost immers geld. Ergens staan meerdere servers in kasten te draaien om de dienst op het Internet te kunnen aanbieden. De eigenaar van de dienst zal zijn inkomsten door een abonnement en/of reclame betaald zien worden, anders draait hijzelf op voor alle kosten en dat houd niemand vol.
Naast de geldelijke besparingen is er ook winst uit de tijd te behalen die je online besteed. Je kunt immers maar met een platform tegelijk bezig zijn. Uiteraard kun je wel een bericht met een online tooltje op meerdere platformen tegelijk delen. Maar zodra je daarop een reactie binnen krijgt ben je toch weer per platform bezig om een antwoord te geven, en dat kost heel erg veel tijd. Tijd die je ook kunt gebruiken om eropuit te gaan.
Als je probeert een online business op te bouwen is het natuurlijk zaak dat je goed zichtbaar bent voor je klanten. Dat heet investeren, in tijd en geld. Maar het is ook heel goed om eerst uit te zoeken waar je werkelijke klanten zitten. De klanten die je graag van je diensten wilt voorzien. Niet de mensen die heel veel van je tijd vragen, wel vaak een beroep op je doen en nooit bedanken of iets tegen betaling willen afnemen.
In de beginjaren van social media was het nog allemaal vrij eenvoudig. Het aantal platformen was nog goed bij te houden. Maar met succes begon niet alleen het aantal platformen te groeien, maar ook hun gebruikers enorm toe te nemen. Elke gebruiker heeft een eigen mening binnen een heel breed spectrum van onderwerpen. En daardoor begon het water over de randen te klotsen. Goed voorbeeld zijn de politici die tegenwoordig hun mening liever online delen in plaats van de discussie aan te gaan in de tweede kamer.
Websites en forums zijn er ook voldoende, maar ik ben terug op mijn eigen online plek. Mijn eigen gemaakte foto’s en video’s zijn op deze website en op Glass en Youtube te bekijken. Ook het aantal social media kanalen is terug gebracht, te weten: Twitter en Mastodon. Mastodon is erbij gekomen wegens de ontwikkelingen rondom Twitter. Mocht Twitter om wat voor reden wegvallen of mij niet meer interesseren, dan ben ik nog bereikbaar op Mastodon. Ervan uitgaande dat mensen, zoals dat nu al gebeurd, van Twitter verhuizen of, net als ik, Mastodon ernaast houden voor het geval het elders mis gaat.
Ik ben noodzakelijk na een auto ongeluk gestopt met hard lopen. Hardlopen, dus. Maar ik heb gelukkig nooit hoeven te stoppen met lopen, het wandelen door de natuur. We kunnen ons ‘aarden’; met onze blote voeten (als de temperatuur dat toelaat) over het strand en door de branding. Mijn telefoon gaat mee, maar die is altijd zo diep mogelijk weggestopt in de rugtas. Om alles vast te leggen neem ik mijn camera’s altijd mee, voor de ontspanning, en dat is heerlijk!
Geen gevoel van moeten delen met, genietend van de plaats die we bezoeken, de omgeving, de rust en opnieuw geen graantje pijn dat we iets gaan missen. Eenmaal thuis rusten we lekker uit van een dag wandelen in de natuur. We laden onszelf en de accu’s op voor een volgende dag.
Wat eerst direct online werd geslingerd wordt nu dagen lang over nagedacht, bekeken en bewerkt. Maar het kan ook heel goed nog even duren. Want net als bij een goed recept kan de bereiding meer tijd in beslag nemen. Zo krijg je meer kwaliteit, meer vrije tijd en meer vrijheid om te aarden.
Recent werd ik nog gevraagd waarom ik niet meer een account op Facebook heb. Ook hier weer hetzelfde antwoord: ‘rust en meer tijd voor elkaar, voor andere dingen. Zoals deze website, maar ook fotografie, video’s maken van de opnames. Daar gaat heel veel tijd om er iets moois van te maken. Een verhaal moet je bedenken, vormen, kneden…..tot het klaar is om te kunnen delen. Zonder de ruis van alle online berichten op Facebook, Instagram, Whatsapp die je dagelijks meerdere malen bekijkt. Zo houd ik het langer vol. Ook het lezen van boeken is daardoor enorm verbeterd.
Geïnspireerd door een blogpost van Preston Kannak heb ik deze blogpost geschreven en aangepast op mijn eigen verhaal. Ik zie steeds meer mensen die hetzelfde besluiten te doen. Ook al is het maar voor een kortere periode van een week of langer. Niet iedereen wil weg uit de wereld van social media. Dat begrijp ik als geen ander. Ik heb er 15 jaren heel veel kunnen vinden en leuke contacten gelegd met gelijkgestemden.
Er is echter veel veranderd, de platformen worden ook gevuld met soms verschrikkelijke berichten die iedereen beïnvloeden. Je kunt ervoor kiezen om dat te bestrijden, maar ik krijg daar geen energie van, of inspiratie. Ook de ontwikkelingen rondom Twitter zijn niet goed. Het platform is overgeleverd aan de stemming van Elon Musk. Misschien is het voor hem ook tijd om te aarden.
De bovenstaande foto is gemaakt door Leon Engels tijdens een wandeling over het strand van Terschelling en over het duin bij Paal 3 terug naar West-Terschelling. Een prachtige foto van mij samen met Stitch, genietend van het uitzicht. Ik ben ontzettend blij met deze foto van ons en tegelijk ook trots dat ik die dag samen met hen heb mogen delen. Geen idee hoeveel honden zich kunnen herinneren, maar af en toe als hij aan mijn voeten ligt te dromen denk ik dat hij daar weer heel even bovenop het duin staat. Een ding is zeker: hij heeft die dag enorm van genoten. Ik denk er nog vaak aan terug en verlang naar onze volgende wandeltocht.
Hier kunt U mij vanaf nu online vinden. Google weet er inmiddels van:
Mijn website: https://www.gertkracht.nl
Mijn Youtube video kanaal: https://youtube.com/@gertkracht
Mijn Glass foto kanaal: https://glass.photo/GertKracht
Mijn Twitter account: https://twitter.com/GertKracht
Mijn Mastodon account @gertkracht@mastodon.nl
Zakelijk, mijn LinkedIn account: https://linkedin.com/in/GertKracht