Geschreven door Mijn video tijdlijn begon ergens in 1978, met een Panasonic VHS videorecorder. De NV-8600, het model wat Panasonic op de Europese markt heeft verkocht. Dezelfde recorder was anderhalf jaar eerder geïntroduceerd op de Japanse en Amerikaanse markt, daar gebruikt men NTSC en dat moest aangepast worden voor de Europese markt.
Deze videorecorder had een gewicht van maar liefst 17 Kilo. Hij kon opnames maken van een vooraf ingesteld TV kanaal met een timer of audio en video van een aangesloten videocamera. Het loopwerk was volledig mechanisch en maakte gebruik van motoren en relais om alles draaiende te houden. De elektronica: volledig analoog met hier en daar een IC (Integrated Circuit: zeer eenvoudige elektronische schakelingen ingebouwd in een chip.
Zoals ik al schreef; op deze recorder kon ook een videocamera aangesloten worden. Ik begon te filmen met een monochrome camera die gebruik maakte van een cathode buis, vergelijkbaar met een oude beeldbuis televisie, maar dan beeld registrerend. Door het gebruik van een buis had deze camera een probleem met fel tegenlicht wat resulteerde in strepen en vegen in het beeld. Die verdwenen wel na een tijdje, maar ik kan mij nog de eerste opnames herinneren op een jubileum bruiloft van mijn oom en tante in Kampen. De muziekband had twee blacklight TL buizen op het podium geplaatst. Dat was toen cool of hip, whatever, maar de enige manier om de band op beeld vast te leggen was door zoveel mogelijk die twee lichtbronnen uit beeld, of de camera stil te houden. Deed ik dat niet, dan bleven de strepen minuten lang zichtbaar in het geregistreerde beeld.
De monochrome (zwart/wit) camera was direct aangesloten op de Panasonic VHS recorder met een dertig meter lange kabel waardoor het beeld, geluid en een start/stop signaal voor de recorder liepen. De video ingang kon je achterop de recorder vinden.
Zeventien kilo, dat neem je niet even mee op je schouder, de recorder bleef vaak bij elke opname in een hoek staan van de ruimte. De dertig meter kabel werd uitgerold en zo had ik dan wat vrijheid om mij tussen de mensen te begeven. De originele opnames van het feest (nu ruim 45 jaar geleden) liggen nog steeds bij mijn tante thuis. Ze is inmiddels 96 jaar en heeft al heel lang geen VHS recorder meer in huis.
Rond 1980 werd de Panasonic vervangen door een portable VHS recorder van JVC met een loodaccu en de monochrome camera werd vervangen door een JVC die het beeld in kleur kon registreren.
Nog steeds met een Kathodebuis en strepen en zwaar, maar draagbaar en gemakkelijker te verplaatsen. De opnameduur werd beperkt door de VHS tape lengte en de accu. Daarom werd voor langere opnames vaak een externe voeding gebruikt en kon ik tot 4 uur maximaal aan een stuk filmen.
Met de komst van Youtube zijn verzamelaars, museums en enthousiaste elektronica reparateurs samen gekomen om deze oude apparaten weer tot leven te brengen. Sommigen gaan daarin heel ver. Ze vinden oude apparaten, onderdelen, service manuals en maken gebruik van geavanceerde meetapparatuur waarmee ze deze oude recorders weer herstellen. Dat valt soms niet mee, zoals je in de onderstaande video zult zien. De reparateur moet alle elektrolytische condensatoren in deze videorecorder vervangen omdat ze door lekkage niet goed meer functioneren. Monnikenwerk, want elke condensator is anders van capaciteit en spanning. Ook moet alles op de print zelf worden gereinigd.
Als je niets hebt met elektronica reparaties zijn deze video’s helemaal niet interessant, maar het geeft je wel een heel goed idee hoe complex deze machines waren. Wij voerden in de jaren ’80 en ’90 veel reparaties zelf uit, maar bij de meer complexe problemen maakten we gebruik van een reparatie service van het merk zelf. Een reparatie als deze is alleen betaalbaar met een portemonnee vol liefde voor de techniek.
Het enthousiasme waarmee deze gebruiker aan het werk gaat met deze recorder verdiend mijn respect. Hij weet precies wat hij moet doen en weet het 45 jaar oude apparaat weer te restaureren. Een goed werkende videorecorder van nu, inmiddels zo’n 45 jaren oud.
Nu die andere oude videocameras nog vinden online. Tot de volgende!